De gekleurde roos

Hai lieve lezers, 

Ik heb een nieuw verhaal met jullie te delen. 

Vanochtend was ik onderweg naar mijn werk en liep langs een bloemenwinkel op het station. Ik zag allemaal mooi gekleurde bloemen. De een nog mooier dan de ander. Wat ik daar ook zag was een bijzondere roos. Kijk, zo ziet hij eruit: 

Bijzonder, vind je ook niet? Een regenboog gekleurde roos. Nu heb ik wel eens blauwe bloemen gezien en zwarte bloemen. Maar deze is geheel nieuw voor mij. Mijn gedachten bleven ook de hele weg naar kantoor op die kleuren en dat deed mij denken aan een heleboel dingen. Ik moest denken aan dat dit niet een oorspronkelijke roos kan zijn. Nog nooit had ik zo’n roos ooit in mijn leven gezien. Maar omdat ik het allemaal van een afstand zag, kon ik er ook geen goed oordeel over geven. Waar ik wel aan dacht was dat dit waarschijnlijk een gemaakte bloem zal zijn. Een door mensen gekleurde roos. 

Mijn volgende gedachte was.. dit moet ik de kinderen laten zien! Want zo bijzonder als ik het vond, zo zullen zij dat vast ook wel vinden. Maar op de heenweg was ik niet gestopt om een foto te maken nog. En tijdens het lopen gingen mijn gedachten uit naar hun reacties. Hoe ze mogelijk onder de indruk zouden zijn van het uiterlijk, van de mooie kleuren. Hoe ze er ook een blij gevoel van zouden krijgen doordat ze zoiets bijzonders zouden zien. En hoe ze nu ook zo’n mooie roos zouden willen hebben. Het effect van het uiterlijk van deze bloem ging voor mij alle kanten op in mijn voorstelling. 

Maar wat mij ook bezig hield was het deel dat ik er toch nog een andere kijk op kon leggen. Ja ik zag een bijzonder mooie bloem. Maar ik werd er ook een beetje droevig van. Want de oorsprong zou hoogstwaarschijnlijk een witte roos zijn geweest. En hij zou door een bijzondere technologie, door bijzondere omstandigheden veranderd zijn. Maar de oorsprong is al erg mooi. Maar ok, dat is mijn mening uiteraard. De gedachten aan hoe de roos er normaal uit zou zien deed mij herinneren dat deze al erg mooi gemaakt is. Was het nodig om deze te veranderen? Maakt het deze bloem wel echt mooier nu hij allerlei kleuren heeft aangenomen? 

Soms doen wij dat mensen ook. Dan maken we onszelf kleurrijker en passen we ons aan naar onze omgeving. Met als gevolg dat we veranderen van “kleur”. En wanneer we ons presenteren aan mensen die nog niet al te veel ervaring hebben met het filteren wat echt is, het origineel. En wat gemaakt is.. de gekleurdheid. Dan kunnen mensen een oordeel geven over jouw persoonlijkheid wat niet past bij je ware ik. Als deze roos een waarneming had als mensen, zou het kunnen denken dat hij zo is. Zo gekleurd. Terwijl bij de oorsprong was deze bloem wit. De oorsprong is gemaakt zoals hij moet zijn. Maar mensen, omstandigheden, het leven kan ons doen presenteren op een bepaalde manier. Soms ten goede omdat het dan een pluspunt in ons versterkt. Maar soms brengt dat ook veranderingen met zich mee. Dus dat je je aanpast n.a.v. wat je hebt meegemaakt of waar je op geaccepteerd wordt door de maatschappij. 

Want als deze bloem in z’n oorspronkelijkheid niet aangenomen wordt door de mensen als mooi, heeft de bloemist dan nog inkomsten? Was hij genoodzaakt om zijn bloemen wat “mooier” te maken naar de behoeften van de mens. Ook al vraagt dat verandering, manipulatie. En zou de bloem daar gelukkig en gezond mee leven of is het maar van belang voor een aantal dagen/weken. Voor het oog om mensen te behagen voor de korte duur. Er is zo’n quote waarvan ik niet weet wie het heeft gesproken, maar ik vind hem mooi:

“Als je van een bloem houdt, laat hem dan staan, want als je hem plukt gaat hij dood en houdt hij op met dat te zijn waar je van houdt. Dus, als je van een bloem houdt, laat hem met rust. Liefde gaat niet over bezitten. Liefde gaat over waardering”

Dus de gedachten over hoe mijn kinderen erop zouden kunnen reageren. Kan het dus ook zo zijn dat wanneer je nog jong bent. Dat je denkt dat de roos zo uit de grond gegroeid is. Dat we gewoon nu een zakje bloembollen kunnen kopen en verzorgen en over een tijdje een mooie hoek aan regenboog rozen hebben in de tuin. Maar het is dan een volwassen persoon die dan de werkelijkheid zal moeten uitleggen dat die niet bestaan. Ze zijn zo gemaakt. 

Einde van de dag ben ik bij de bloemenwinkel langs gegaan om de bloemist te vragen of ik een foto mag maken. En gevraagd hoe deze rozen zo gemaakt zijn. De bloemist vertelde me dat ze zo in de fabriek gemaakt worden. Dat ze eigenlijk wit zijn. Nu begrijp ik wel dat als je in een bak met blauw water gaat rollen dat je dan blauw eruit komt. Maar het is mij nog steeds een mysterie hoe elk rozenblaadje een bepaalde kleur aanneemt. Het blijft een bijzonder mooi verhaal. Al met al.. we kunnen vele kleuren aannemen. We kunnen wentelen in van alles wat mooi is voor de maatschappij waar we in leven. Dat wat geaccepteerd wordt. En bestempeld wordt als mooi. Maar mijn mening is dat we het mooist zijn in de originele uitvoering. Be your beautiful self! 

“Let’s have Prosperity in Life”

LENORA | Lady Prosperity

Liefs,

Lenora 

Ik zou het leuk vinden als je mijn blog deelt met anderen of op je social media platformen zoals Pinterest post. Hier wat afbeeldingen om te pinnen: